youtube twitter

Παρεμβάσεις στην Ολομέλεια

- Κύριε Πρόεδρε, το εαρινό συμβούλιο είναι ένας θεσμός που ασχολείται με την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη και την απασχόληση και έχει τεράστια σημασία. Αν όμως κάνουμε λίγη αυτοκριτική, θα δούμε ότι η επιτυχία μας μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει σημαντική. Οι άνεργοι έχουν φτάσει τα είκοσι τρία εκατομμύρια στην Ευρώπη και τα πενήντα χρόνια ευημερίας και ανάπτυξης της Ευρώπης δεν φαίνεται σήμερα να συνοδεύονται από τα αντίστοιχα οφέλη. Ορισμένες ιδίως χώρες, όπως η χώρα μου, έχουν περιέλθει σε πραγματικά τραγική κατάσταση.

Κύριε Πρόεδρε, η σύνοδος Κορυφής θα μπορούσε να θεωρηθεί θετική για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά παραμένει σε θεωρητικό επίπεδο. Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης, δεν υπάρχει ακόμη μια σταθερή απόφαση για έξοδο από αυτή όλης της Ευρώπης.

απάντηση σε ερώτηση με "γαλάζια κάρτα" . – Κύριε Πρόεδρε, αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο έθιξα και εγώ στην ομιλία μου, ότι δηλαδή, εάν οι πολιτικές αποφάσεις μας μαζί με τη δημοσιονομική πειθαρχία και τους κανόνες που θα τηρούνται από όλους δεν συνάδουν και τελικά οι επιπτώσεις των πολιτικών αποφάσεων είναι τεράστιες για ορισμένες χώρες, αυτό αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα για την Ευρώπη, όχι μόνο για τις χώρες στις οποίες θα υπάρξουν οι συγκεκριμένες επιπτώσεις. Για αυτό και έθεσα ζήτημα δημοκρατικής νομιμοποίησης αυτών των αποφάσεων και είπα ότι, εάν τα εθνικά κοινοβούλια δεν μετέχουν –γιατί δεν μετέχουν–, τουλάχιστον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να έχει ουσιαστικότερο ρόλο και βέβαια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παραμένει θεματοφύλακας των Συνθηκών.

Πλήρης Συζήτηση: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20111213+ITEM-005+DOC+XML+V0//EL&language=EL

Κύριε Πρόεδρε, οφείλω να σημειώσω ότι τόσο ο Πρόεδρος Baroso όσο και ο Πρόεδρος Rompuy με τη στάση τους και την προσπάθεια που έκαναν κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου πραγματικά προσπάθησαν να έχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα και θέλω να τους ευχαριστήσω για αυτό. Πριν από πολλά χρόνια, το 1985, σε αυτό το ίδιο Κοινοβούλιο συζητιόταν η έκθεση του καθηγητή Cecchini, την οποία είχε παραγγείλει η Επιτροπή με τίτλο «The cost of non-Europe» (Το κόστος της μη Ευρώπης). Πεισθήκαμε τότε όλοι ότι έπρεπε να υπάρξει κοινό νόμισμα για να υπάρξει πραγματικά μια Ευρωπαϊκή Ένωση. Η νομισματική ένωση όμως έμεινε ελλιπής. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τώρα φαίνεται ότι συζητάει ποιο θα είναι το κόστος της Ευρώπης και όχι το κόστος της μη Ευρώπης.

Κυρία Πρόεδρε, μιλάμε όλοι για την κρίση, συχνά, σαν να πρόκειται για ένα εξωγενές φαινόμενο που δεν συνδυάζεται με καμία από τις πραγματικότητες που ζήσαμε πριν, ή δεν συνδυάζεται με συγκεκριμένα λάθη που έγιναν. Αυτό όμως δεν είναι η αλήθεια. Έχουμε φθάσει στο σημείο να συζητάμε την αλλαγή των Συνθηκών χωρίς να έχουμε εξαντλήσει τη δυνατότητα από πλευράς νομολογίας της Συνθήκης της Λισαβόνας, ενώ, ταυτόχρονα, ζητάμε την αλλαγή των Συνθηκών με περιορισμένο θεματολόγιο, ενώ γνωρίζουμε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Γιατί αυτό σημαίνει τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Συνέλευσης, και σε ένα πολιτικό Σώμα δεν μπορείτε να περιορίσετε το θεματολόγιο. Κανείς δεν μπορεί να το κάνει.

Κύριε Πρόεδρε, άκουσα με προσοχή τους Προέδρους του Συμβουλίου, της Επιτροπής και της Ευρωομάδας σχετικά με την οικονομική διακυβέρνηση η οποία κρίνεται αναγκαία για τη σωστή λειτουργία της ζώνης του ευρώ και την αντιμετώπιση της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης. Φυσικά η Ένωση, και ιδίως οι χώρες του κοινού νομίσματος, χρειάζονται στρατηγική και σχέδιο μακράς πνοής ώστε να μην καθίστανται ευάλωτες σε διεθνείς κρίσεις.

Κύριε Πρόεδρε, άκουσα με προσοχή τις δηλώσεις του Προέδρου του Συμβουλίου και της Επιτροπής. Συμφωνώ ότι ο αγώνας για την επίτευξη των στόχων είναι μαραθώνιος και όχι ταχύτητας. Οι αποφάσεις της συνόδου αποτελούν θεωρητικά ένα βήμα προς την κατεύθυνση της προστασίας του ευρώ. Όμως η βιωσιμότητα του χρέους της χώρας μου δεν εξαρτάται μόνο από το «κούρεμα», αλλά και από τους ρυθμούς της οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία πλεονασμάτων σε μακροχρόνια βάση, κάτι που δεν διαφαίνεται, εάν συνεχιστεί η υποχώρηση κάθε αναπτυξιακού στοιχείου από την εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας.

Το κοινό νόμισμα στην Ευρώπη δημιούργησε προοπτικές και μείωσε καταλυτικά τις απώλειες κεφαλαίων που προέκυπταν από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Είναι σύμβολο της ισχύος μας υπό την προϋπόθεση ότι θα εργαστούμε όλοι προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Αυτό μπορεί να γίνει, βέβαια, μόνο μέσω της ανάδειξης της πολιτικής, υπεράνω των αγορών και των τραπεζών, των οποίων οι άϋλες συναλλαγές δημιούργησαν την κρίση.

Πλήρης Συζήτηση: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20111027+ITEM-006+DOC+XML+V0//EL&language=EL

Κύριε Πρόεδρε, ο Πρόεδρος της Επιτροπής σημείωσε όλα τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί και ανάφερε μέσω ποιών μεθόδων θα πρέπει να τα λύσουμε. Τόνισε την κοινοτική μέθοδο εργασίας καθώς και την αλληλεξάρτηση, αλλά αλληλεξάρτηση σημαίνει και συν-ευθύνη και είναι φανερό ότι, για την κατάσταση σε σχέση με την οικονομική κρίση, βεβαίως ευθύνονται τα κράτη μέλη και οι πολιτικές τους, αλλά υπάρχουν και σοβαρές ευθύνες της Επιτροπής.