youtube twitter

Παραμερισμός ευρωπαϊκών οργανισμών στον σχεδιασμό έρευνας

Πέμπτη, 24 Ιανουαρίου 2013

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης προς την Επιτροπή Άρθρο 117 του Κανονισμού

ΕΡ: Ο εκπεφρασμένος στόχος της ΕΕ να καταστεί η Ευρώπη η ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη παγκοσμίως οικονομία της γνώσης, συνετέλεσε, μεταξύ άλλων, στη σταδιακή ανάπτυξη από πλευράς Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αρμοδίων διευθύνσεων αλλά και αυτονόμων κοινοτικών μηχανισμών σε θέματα έρευνας για το περιβάλλον, το κλίμα και το διάστημα.


Παρόλα αυτά, ερωτήματα εγείρονται όσον αφορά στην αξιοποίηση των ήδη υπαρχόντων ευρωπαϊκών οργανισμών και τη συνεργασία τους με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ιδιαίτερα κατά την λήψη αποφάσεων σχετικά με τη στρατηγική και στο σχεδιασμό της έρευνας στους εν λόγω τομείς.

Ευρωπαϊκοί επιστημονικοί οργανισμοί με μακροχρόνια προσφορά στους τομείς ευθύνης τους (όπως π.χ. European Organization for the Exploitation of Meteorological Satellites (EUMETSAT), European Centre for Medium-Range Weather Forecasts (ECMWF), European Space Agency (ESA), The European Organization for Nuclear Research (CERN), The European Southern Observatory (ESO), The Economic Interest Grouping of National Meteorological Services of the European Economic Area (ECOMET), European Molecular Biology Laboratory (EMBL), EuroGeoSurveys (EGS), European Regional Association for weather, hydrology and climate (RA6/WMO)), φαίνεται ότι δεν αξιοποιούνται στη διαδικασία σχεδιασμού της έρευνας σε ευρωπαϊκό επίπεδο παρά το τεράστιο επιστημονικό και ερευνητικό έργο τους και την πολυετή επιχειρησιακή τους δράση.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω ερωτάται η Επιτροπή:
1. Σε ποιό βαθμό υπάρχει η απαιτούμενη συνεργασία με τους προαναφερόμενους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, ιδιαίτερα κατά τη διαδικασία σχεδιασμού της έρευνας στους τομείς ευθύνης τους;

2. Έχουν παρουσιαστεί προβλήματα επικαλύψεων και συναρμοδιότητας και πώς αντιμετωπίστηκαν;

3. Υπάρχει θεσμική εκπροσώπηση των συγκεκριμένων οργανισμών κατά το προπαρασκευαστικό στάδιο των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε θέματα που άπτονται του ερευνητικού και επιχειρησιακού πεδίου τους;

4. Δεδομένου ότι η χρηματοδότηση των εν λόγω διακρατικών οργανισμών καλύπτεται κυρίως από τα κράτη μέλη της Ένωσης, προτίθεται να προτείνει ένα διαφορετικό μοντέλο ενισχυμένης συνεργασίας για την αποφυγή δαπανηρών επικαλύψεων και περιττών επαναλήψεων;

13 Μαρτίου 2013
Απάντηση της κ. Geoghegan-Quinn εξ ονόματος της Επιτροπής

1, 3. Η συνεργασία με τους οργανισμούς που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου αποτελεί τον πυρήνα του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας (ΕΧΕ). Η Επιτροπή συνεργάζεται σε πολυμερές επίπεδο, μεταξύ άλλων μέσω του μνημονίου συμφωνίας που υπογράφηκε με το EIROforum(1), βάσει του οποίου καθίσταται δυνατή η πραγματοποίηση κοινών δραστηριοτήτων στον προγραμματισμό ερευνών, στην ανταλλαγή πληροφοριών, στην κατάρτιση των ερευνητών, στις ερευνητικές υποδομές, στην ανταλλαγή γνώσεων και στη διεθνή συνεργασία.
Η διμερής συνεργασία βασίζεται σε μνημόνια συμφωνίας(2) ή στη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης(3), πλαισιωμένη από παράγωγο δίκαιο και συμφωνίες μεταβίβασης αρμοδιοτήτων που αφορούν ενωσιακά προγράμματα(4). Σε αυτή τη βάση, πραγματοποιούνται συχνά διμερείς συναντήσεις, ενώ η Επιτροπή προσκαλείται να παραστεί, υπό την ιδιότητα του παρατηρητή, σε συνεδριάσεις του ΔΣ, ή υπαγόμενων σε αυτό οργάνων, σε ορισμένους οργανισμούς(5). Ο ΕΟΔ (ESA) προσκαλείται στις συνεδριάσεις της επιτροπής προγράμματος, ως παρατηρητής(6). Άλλοι οργανισμοί των ενδιαφερόμενων μερών(7) παρεμβαίνουν, λόγου χάρη, μέσω δημόσιων διαβουλεύσεων ή συναντήσεων εργασίας.

Αυτή η συνεργασία διευκολύνει τη συμπληρωματικότητα και την αποφυγή αλληλεπικαλύψεων. Παρέχει στους οργανισμούς τη δυνατότητα προκαταρκτικής συμβολής σε προτάσεις της Επιτροπής και σε προγράμματα ερευνητικών εργασιών στα αντίστοιχα πεδία των δραστηριοτήτων τους. Οι περισσότεροι οργανισμοί(8) έχουν συμμετοχή στο έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη (7οΠΠ, 2007-2013)(9).
2, 4. Οι παραπάνω διαδικασίες, σε συνδυασμό με το ρόλο των κρατών μελών σε επιτροπές προγραμμάτων και σε διαβουλεύσεις με τους ενδιαφερόμενους, στηρίζουν σε μεγάλο βαθμό τη συμπληρωματικότητα και τις συνέργειες. Η δημόσια διαβούλευση στο πλαίσιο του ΕΧΕ όσον αφορά τη μελλοντική σχέση μεταξύ διακυβερνητικών οργανισμών και της ΕΕ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι προτιμότερο να βελτιστοποιηθεί η συνεργασία με τους οργανισμούς αυτούς αντί να ενσωματωθούν στην ΕΕ.

(1)  CERN (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών), EMBL (Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας), Ευρωπαϊκής συμφωνίας για την ανάπτυξη της σύντηξης (EFDA), ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος), ESO, Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Ακτινοβολίας Συγχρότρου (ESRF), Ινστιτούτο Laue Langevin (ILL) and the European XFEL (Ευρωπαϊκή Συσκευή Λέιζερ Ελευθέρων Ηλεκτρονίων).
(2) CERN, EMBL, WMO (ΠΜΟ).
(3) ΕΟΔ (ESA), άρθρο 189 ΣΛΕΕ.
(4) Ευρωπαϊκά προγράμματα δορυφορικής ραδιοπλοήγησης (EGNOS και Galileo) κανονισμός (683/2008) και Παγκόσμια Παρακολούθηση του Περιβάλλοντος και της Ασφάλειας (GMES) κανονισμός (911/2010) και σχετικές συμφωνίες μεταβίβασης αρμοδιοτήτων.
(5) Π.χ. CERN, EMBL, ESA, EUMETSAT, ECMWF.
(6) Επιτροπή των ευρωπαϊκών προγραμμάτων GNSS, επιτροπή GMES, 7ο ΠΠ/επιτροπή διαστήματος.
(7) ECOMET, EuroGeoSurveys που δεν είναι διακυβερνητικοί.
(8) EFDA, CERN, EMBL, ESA, EUMETSAT, ECMWF.
(9) Marie Curie, ερευνητικές υποδομές, Ευρωπαϊκό συμβούλιο έρευνας, υγεία, περιβάλλον, διάστημα.