[ Πατήστε εδώ αν θέλετε να διαβάσετε το κείμενο της κυρίας Μ. Γιαννάκου όπως δημοσιεύτηκε στην "Καθημερινή της Κυριακής" της 9ης Φεβρουαρίου 2014 ]

Έχουν περάσει εξήντα εννιά χρόνια από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Εξήντα εννιά χρόνια, μέσα στα οποία οι συνεχείς ματαιώσεις του μέχρι τότε παρελθόντος αντικαταστάθηκαν σταδιακά από βεβαιότητες για κοινές αξίες και αρχές και κοινό μέλλον. Αυτό που διακήρυξαν το 1947 στη Χάγη, τα ευρωπαϊκά αντιστασιακά κινήματα για μια ενωμένη Ευρώπη, φάνηκε ότι γινόταν σιγά σιγά πραγματικότητα. Η ΕΟΚ , η Ευρωπαϊκή Ένωση, η κοινοτική μέθοδος στις αποφάσεις, αλλά κυρίως οι πεποιθήσεις των πολιτικών ηγεσιών και των λαών, δημιούργησαν ένα σταθερό πλαίσιο ειρήνης, ευημερίας, συνεννόησης και αλληλεγγύης. Και έπειτα ήρθε η κατάρρευση της άλλης πλευράς, του σοσιαλιστικού μοντέλου.

There are certainly many plausible reasons to conceive of the current situation in the EU as the critical juncture, at which failures of the past come to the surface and, in the meantime, very few things seem to point to a much better perspective. Many people across the member states arguably think that the economic crisis and the booming unemployment are the inevitable by-products of the way the EU institutions used to pursue essential policy tasks ascribed to them.

Ως γιατρός με ειδίκευση στη ψυχιατρική είμαι αρκετά ευαίσθητη σε συνθήκες που συνδέονται με την απόκλιση από μία κανονικότητα, που επιδεινώνουν μία φυσιολογική κατάσταση και τελικά οδηγούν σε μία υποβάθμιση των δυνατοτήτων του υποκειμένου.

[ Πατήστε εδώ για να διαβάσετε τη συνέντευξη της κας Μ.Γιαννάκου, όπως δημοσιεύτηκε στην Βραδυνή της Κυριακής" της 3ης Νοεμβρίου 2013 ]

1) Κυρία Γιαννάκου κατά καιρούς η ΝΔ έχει πει για το ΠΑΣΟΚ πολλά σκληρά, και σοβαρά πράγματα, τα οποία κάθε άλλο παρά προωθούσαν τον πολιτικό πολιτισμό. Εσείς έχετε εμπειρία από την υπουργική σας θητεία όταν παραλάβατε από το ΠΑΣΟΚ ότι παραλάβατε τέλος πάντων, χωρίς ποτέ να το δημοσιοποιήσετε. Γιαυτό και δεν αντέχω στον πειρασμό να ρωτήσω κι εγώ. Μπορεί κατά τη γνώμη σας να θεωρήσει κάποιος το ΠΑΣΟΚ ή ένα άλλο κόμμα δημοκρατικά εκλεγμένο, «εγκληματική οργάνωση»;