Λαμβάνοντας υπόψην τις αντιπαραθέσεις για το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών στα Δημοτικά και τα Γυμνάσια θέλω να αναφερθώ σε ορισμένες πτυχές των σχέσεων μεταξύ εκτελεστικής εξουσίας, Εκκλησίας της Ελλάδος και δικαστικής εξουσίας.

Με πρωτοβουλία του πρέσβη Αλέξανδρου Μαλλιά και τη συνδρομή του εκδότη Ανδρέα Σιδέρη, κλήθηκα τον Μάρτιο του 2017 να συμβάλω στη συγγραφή ενός βιβλίου για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, μαζί με τους Θεόδωρο Πάγκαλο, Αλέκο Παπαδόπουλο, Ελευθέριο Οικονόμου, Σταύρο Λυγερό, Γιώργο Χατζηθεοφάνους και Αγγελο Συρίγο. Το βιβλίο εκδόθηκε και θα παρουσιαστεί στις 18 Ιανουαρίου το απόγευμα στο Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας, ενώ θα ακολουθήσει η παρουσίασή του στα Ιωάννινα στις 12 Φεβρουαρίου και στη Θεσσαλονίκη στις 13 του ιδίου μηνός.

Τα τελευταία χρόνια η επίκληση της Παιδείας και της εκπαίδευσης ως μοχλού ανάπτυξης της χώρας προέρχεται από όλες τις πολιτικές πλευρές. Μάλλον, όμως, δεν εννοούν όλοι το ίδιο, ούτε ως προς το περιεχόμενο της εκπαίδευσης και Παιδείας ούτε ως προς το είδος της ανάπτυξης.

 Στην Ελλάδα η συζήτηση για την Ευρώπη συχνά διεξάγεται με παρωπίδες και με διάθεση ομφαλοσκόπησης. Τα μεγάλα γεγονότα (π.χ., Brexit, πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα σε Ολλανδία, Γαλλία, Βρετανία) γίνονται, βεβαίως, κοινός τόπος. Ωστόσο, δεν αποδίδεται η ίδια σημασία στα πολλά μικρά γεγονότα στην εξέλιξη των κρατών-μελών και της ίδιας της ΕΕ, τα οποία έχουν τη δική τους μεγάλη επίδραση.