Η διευθέτηση των τριβών μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας, οι οποίες προέκυψαν από τις διπλωματικά αφελείς κινήσεις προηγούμενων κυβερνητικών σχημάτων στην Ιταλία, αποκαθίστανται με την συμφωνία. Ταυτόχρονα, διευρύνεται το πεδίο των συνεργασιών μεταξύ των δύο χωρών σε ζητήματα οικονομίας, βιομηχανίας, έρευνας και άλλα.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι εάν προάγεται η ευρωπαϊκή ενοποίηση από τέτοιες διμερείς συμφωνίες. Η Ευρώπη μετά το Brexit στερείται ενός μέλους με ειδικό βάρος στη διεθνή σκηνή, όπως ήταν η Βρετανία. Ο περίφημος γαλλο-γερμανικός άξονας, ο οποίος συγκροτήθηκε με μία ανάλογη συμφωνία περίπου εξήντα χρόνια πριν με την πρωτοβουλία των εμβληματικών ηγετών Ντε Γκωλ και Αντενάουερ, υπήρξε εξαιρετικά λειτουργικός, αλλά δεν πρέπει να είναι αποκλειστικός. Η συμφωνία ενισχύει και τον ρόλο του Ντράγκι στο ιταλικό πολιτικό σύστημα, το οποίο χαρακτηρίζεται από έντονη κυβερνητική αστάθεια.
Η εμβάθυνση της οικονομικής συνεργασίας αποτελεί θεμιτή εξέλιξη στο μέτρο το οποίο δεν αντιστρατεύεται βασικούς στόχους της ενιαίας αγοράς. Σε επίπεδο λειτουργίας των θεσμών, ο διακυβερνητισμός αποτελεί μέχρι στιγμής τον αδιαμφισβήτητο άξονα της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Η Γαλλία υπό την Προεδρία Μακρόν διαδραματίζει έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο. Η χώρα μας έχει κάθε λόγο να την θεωρεί θετική, καθώς συνδυάζεται με την υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων μας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και στην εξαιρετικά επωφελή πρόσφατη αμυντική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών.
Ο Πρόεδρος Μακρόν έδωσε νέο δυναμισμό στα ζητήματα άμυνας και ασφάλειας στην Ευρώπη ασκώντας εύλογη κριτική στην υφιστάμενη δομή και λειτουργία του ΝΑΤΟ. Στην πρόσφατη έκθεση «Στρατηγική Πυξίδα» του Ύπατου Εκπροσώπου για την Εξωτερική Πολιτική και την Ασφάλεια κ. Μπορέλ προτείνεται μεταξύ άλλων η συγκρότηση ευρωπαϊκής δύναμης για την αντιμετώπιση περιφερειακών προκλήσεων. Τα γεγονότα στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας, όπως συνέβη και στον Έβρο το 2020, τεκμηριώνουν τη διαπίστωση για τις υβριδικές προκλήσεις και την ανάγκη επιχειρησιακής εγρήγορσης.
Το 2022 θα είναι έτος με την σφραγίδα της Γαλλίας. Η χώρα αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, ενώ τον Απρίλιο θα διεξαχθούν οι προεδρικές εκλογές και έναν μήνα μετά οι βουλευτικές. Η έκβαση της πολιτικής αναμέτρησης στη Γαλλία, αλλά και η διαχείριση των πολλών κρίσιμων ζητημάτων στην ΕΕ, όπως η πορεία της πανδημίας, η ανάκαμψη, η πράσινη μετάβαση, η έκφραση του ευρωσκεπτικισμού με θεσμικό μανδύα, όπως συνέβη με την απόφαση δικαστηρίου στην Πολωνία είναι μεταξύ των θεμάτων τα οποία θα επιδράσουν στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Χρειαζόμαστε προσωπικότητες οι οποίες θα διαγνώσουν νέες ευκαιρίες για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, αντί της απλής διαχείρισης των ζητημάτων, οι οποίες θα δώσουν τη μάχη σε εσωτερικό και ευρωπαϊκό επίπεδο εναντίον της δημαγωγίας και του εθνοκεντρισμού. Ο Πρόεδρος Μακρόν δίνει έναν σημαντικό αγώνα έναντι πολλών ανταγωνιστών για την Προεδρία, κάποιοι εκ των οποίων με παραλλαγές επιθυμούν ένα φρένο στην ενοποίηση.
Η νέα ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας, συμπληρωματικά προς εκείνη μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας, θα ωφελήσει την ταχύτερη ανάκαμψη στην Ευρώπη, ένα καλύτερο μέλλον με οδηγό την αειφορία, την καινοτομία και μία ισχυρότερη θέση στο παγκόσμιο στερέωμα. Η Ελλάδα θα ανακτήσει έτσι τον ρόλο της στο κέντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων.
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε στα "ΝΕΑ" της 27ης Νοεμβρίου 2021